رضوان كالپوش

از فاطمه اكتفا به نامش نكنيد
نشناخته توصيف مقامش نكنيد
هر كس در او محبت زهرا نيست
علامه اگر هست سلامش نكنيد
...................................................................
در خانه آه دارد علي
عشق پهلو شکسته داردعلي
آن پسر جان داد فداي مادرش
حسن حسين داغ مادر دارند ياعلي
...................................................................
پيغمبري كه عمري غمخوار امتش بود
روي كبود زهرا (س) اجر نبوتش بود؟
...................................................................
زآن روزي که سيلي خورد زهرا
سيه شد روزگار اهل معنا
شنيدم زعارفي که مي فرمود
حکم فرج را کند زهراي سيلي خورده امضا
...................................................................
زهرا كه شهيد گشت بي جرم و گناه
هست از غم او، سينه ي عالم پر آه
ناموس خدا كجا و سيلي خوردن
لا حول و لا قوه الا بالله
...................................................................
دل از غم فاطمه توان دارد، نه
و ز تربتِ او كسي نشان دارد، نه
آن تربتِ گمگشته به بَر، زوّاري
جز مهدي صاحب الزمان دارد، نه
...................................................................
کاش نجار مدينه ، در مدينه در نمي ساخت
يا اگر مي ساخت ، بهر خانه حيدر نمي ساخت
کاش اي شهر مدينه بي در و ديوار بودي
يا تو اي باغ فدک هرگز در اين دنيا نبودي
...................................................................
داني که چرا صورت زهرا شده نيلي؟
مي خواست رخش پيش عدو زرد نباشد
اي کاش يکي بود در آن کوچه و مي گفت
آن کس که به زن حمله کند، مرد نباشد
...................................................................
در حريم فاطميّه مرغ دل پر مي زند
ناله از مظلومي زهراي اطهر مي زند
السلام عليک يا فاطمة الزهرا
...................................................................
حضرت فاطمه-س:
خداوند امر به معروف را براي اصلاح مردم قرار داد.
شهادت زهراي ازهر، فاطمه ي اطهر تسليت باد.
...................................................................
يا علي خرابم از غمت
سوختم کبابم از غمت
زخم کهنه را نمک زدند
همسر تو را کتک زدند
...................................................................
مرو مادر دلم طاقت نداره
دلم بعد از تو خيلي بي قراره
مگه بابام علي شب هاي بي تو
سرم رو روي زانوهاش بذاره
...................................................................
منم زينب که بي دلدار مانده ست
به قلبم خون به چشمم خار مانده ست
نگاهم خيره مي ماند هميشه
به آن خوني که بر ديوار مانده ست.
...................................................................
الا اي چاه يارم را گرفتند
گلم، باغم، بهارم را گرفتند
ميان کوچه ها با ضرب سيلي
همه دار و ندارم را گرفتند.
...................................................................
خدايا به سوز دل مولا علي)ع( و به پهلوي بشکسته ي زهراي مرضيه-س
قَسمت مي دهيم که فرج منتقم شان را برساني . آمين
...................................................................
بر عالميان رحمت رحمان زهراست
در هر دو جهان سرور نسوان زهراست
نوري که دهد شاخه ي طوبي از اوست
کوثر که خدا گفته به قرآن زهراست
...................................................................
بر حاشيه ي برگ شقايق بنويسيد
گل تاب فشار در و ديوار ندارد